Oynatmaya az kal(dı)mış galiba

Tosbağa'nın Dünyası beni mimlemiş. Mim'e bir isim bulmaya çalıştıysam da başarılı olamadım. Sonra neden isim bulmam gerektiğini ve niye kendimi buna mecbur hissettiğimi düşündüm. Sonra artık daha fazla saçmalamamam gerektiğini düşündüm ve postu yapmaya başladım :) ( Umarım siz de burdan sonra okumayı bırakmayı düşünmediniz :D )

Şu an olsa sevinirim...   Saate bakalım 17:53, acıktııııım :D. Karnı aç olan bir insana da bu soruyu sorarsanız tabi ki önünüze menüden hallice bir istek listesi sunabilir. Okuyanların karnını acıktırmamak için listeyi kendime saklıyorum ama :D ( Ben postu yazmayı 1 saati geçkin süredir bitiremediğim için yukarıdaki saat epey geride kaldı. Şu an karnım tok sırtım pek yani aslında. Ama tatlı olsa güzel olurdu yine de :D )

Şimdi orada olmak vardı...   Şirince'de L. 'in bizi götürdüğü, tanıdıklarının butik otelimsi pansiyon'unda olmayı çok isterdim. Şöyle şöminenin karşısında ayaklarımı uzatıp, hayattan kopsaydım fena mı olurdu :)

Nerede o eski günler...  Ah ahh! Diye başlasam tam yerinde olur sanırım. Genelde eskiyi özleyen bir insan değilimdir. Gelecek daha çekici gelir ancak, mezuniyetine bir buçuk sene kalmış bir üniversite öğrencisi olarak, şu günlerde gelecek bana hiiiiiiç çekici gelmiyor. Aklımda bin türlü soru, gelecek kaygısı aldı başını yürüdü. Öyle yani, eski gelecek kaygısı olmayan rahat günleri aramıyor değilim.

Neleri özlüyorum...  Aynı isimle, yapmayı başaramadığım bir post vardı. Çünkü düşünüp düşünüp ne özlediğimi bulamamıştım. Galiba yine bulamadım :D

Çok severim...  Beni mutlu eden şeylerle uğraşmayı çok severim. Bu şey sanatsal bir aktivite olabilir, bazen sadece pencereden yağmuru izlemek dahi olabilir. Bazen izlediğim bir filmi çok sevebilirim, bazen yolda gördüğüm sevimli kediyi. Yeni bloglar keşfetmeyi, uzun zamandır istediğim bir şeye sahip olmayı, Annem'in odama aniden türk kahvesi getirmesini...( Aman da aman ne de sevgi doluymuşum yahu :D )

Nefret ederim...  Ben bu kelimeyi sevmiyorum. Hiçbir şeye " Nefret ediyorum" dememeye çabalamışımdır hep, onlardan daha az seviyorum diye bahsedebiliriz :D Günümüzde insanlığın dönüştüğü şey(!) beni endişelendiriyor, bu durumu hiç sevmiyorum. Sonra bir renk var ki, ana renklerden mavi ve kırmızı olmayanı, işte onu da sevmiyorum. ( Az önce o kadar sevgi dolu taklidi yaptım, bu düşünceyi bozmamak için daha fazla devam etmiyorum :D )

Bugünlerde çok fazla dinledim...

Şimdiki ruh halim...

Bir mimi daha bitirmenin haklı gururu(!) nu yaşamaktayım :D Bir de suratımda şapşal bir gülümseme var neden bilmiyorum ( gerçi zaten ruh halimin ne olduğuna bir yanıt da değil bu :D )