9 Haziran 2015 Salı

Bir Avuç Mutluluk

Bir İzmirli olarak Karşıyaka ve Alsancak'ta deniz kenarında yürürken aklımdan hep aynı düşünce geçer. 

" Neden denizi doldurmuşlar ki? Şimdi burası kumsal olsaydı da ayakkabılarımızı elimize alıp yürüyebilseydik, midye toplayabilseydik! "

Geçen gün yine aynı düşüncelerle deniz kenarında arkadaşım B. ile birlikte yürürken yerde bir deniz kabuğu gördük! Önce şaşırıp birbirimize baktık, sonra da " Keşke daha çok bulsak da hatıra saklasak! " diye hayaller kurduk. Hayalleri eşliğinde sıcaktan bunalmış bir biçimde otobüs duraklarına doğru yürürken gördüğümüze inanamayarak olduğumuz yerde kaldık!


O kadar betonun arasında, kocaman kayaların arkasında minik sevimli kumsalımsı bir parça kalmıştı ve tüm o toprak parçası deniz kabuklarıyla doluydu! Şaşkınlıkla beraber aralarından saklamalık bir kaç sağlam midye seçip çantamıza attık ve yolumuza artık daha mutlu bir biçimde devam ettik :).

Tabi eve gelince ne olur ne olmaz diye içimizdeki #aşırıçokbayatitiz 'e yenilerek bir gece çamaşır suyunda bekletip dezenfekte ettik :D. Artık daha temiz, daha mutlu hatıralarımız var efendim! :)

2 yorum:

  1. küçükken yürürken hep toplayacak bişiler arar arada deniz kabukları bulup mutlu olurdum ki ben :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben onu hala yapıyorum sanırım :) Hatta bir ara kendi kendimle dalga geçtim, hatıra diye toplaya toplaya evi çöpe çevireceğim diye yazıdaki gün :D ( Yerde legolar ve oyuncak arabalar da bulmuştuk midye kabukları haricinde :) )

      Sil