Kapı deyince herkesin aklına pek çok şey gelir. Hep kapılara anlam yüklenir. Kapılar ile ilgili, "Bir kapı kapanır, bir diğeri açılır" ve benzeri pek çok söz söylenmiştir. Hep onların fotoğrafı çekilir. Hep onlar sevilir.
Bense farkında olmadan hep pencereleri sevmişim. Gittiğim, gezdiğim, sürekli bulunduğum pek çok yerde hep onların fotoğraflarını çekmişim. Daha önce her ne kadar farkında olmasam da hep onları sevmişim. Ve tüm bunları bilgisayarımdaki fotoğraf klasörlerini düzenlerken, yukarıdaki fotoğrafları görünce fark etmemle birlikte, hayatımın en her şeyden anlam çıkarma dönemlerinden birisinde olduğum için de onlara anlam yüklemek istemişim.
Not: Acaba bana "Her şeye biraz daha farklı pencerelerden bakmaya çalış" mı demek istiyorlar? :)
Bilmiyorum böyle bi tabir var mı ama ben de senin gibi "pencere" insanıyım. Çok severim ilerde odamda büyük uzun kalın çerçeveli bir pencere istiyorum. Anafikri kapmışsın bence! Sıradaki yazıyı keyifle bekliyorum :)
YanıtlaSilTabirin varlığını ben de bilmiyorum ama yoksa da bundan sonra olmalı diye düşünüyorum :) Benim de en çok hayalini kurduğum şeylerden birisidir, karşısında apartman olmayan, bu sayede perde asmak zorunda bırakmayan kocaman bir pencere :).
SilPencere fotoğraflarının her biri ayrı güzelmiş Raif.
YanıtlaSilBen kapı fotoğraflarını da severim, pencere fotoğraflarını da.. Özellikle her eski-yıkık-dökük pencerenin hikayesini merak ederim.
Pencerelerin sana verdiği mesajı da doğru anlamışsın bence :)
Teşekkür ederim :) Ben de en çok şu üzeri giysilerle dolu pencerenin hikayesini merak ettim. Kimbilir o evde neler yaşanıyordur.
SilPencerelerin verdiği mesaj umarım ardından güzel bir gökyüzüne ulaştırır beni :)
benraif, kolaj fotosunun boyutunu büyütmüş. benim tavsiyemi mi dinlemiş acaba?
YanıtlaSilöncekilerde güzeldi ama küçüktü göremiyordum :)
Hep kocaman koymaya çalışıyorum ama kullandığım programın bir boyut limiti vardı, ondan büyük boyuta izin vermiyordu. Bu seferki kolajı başka program ile yaptım, ondan olmuş olabilir :D Bundan sonra yapacaklarımı o programdan yapayım o halde :)
SilBana Cahit Sıtkı'nın bu dizelerini anımsattın Raif
YanıtlaSilGÜN EKSİLMESİN PENCEREMDEN
Ne doğan güne hükmüm geçer,
Ne halden anlayan bulunur;
Ah aklımdan ölümüm geçer;
Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur.
Ve gönül Tanrısına der ki:
- Pervam yok verdiğin elemden;
Her mihnet kabulüm, yeter ki
Gün eksilmesin penceremden!
Fotoğraflar güzel olmuş, eline sağlık
Şiirin hep ilk paragrafı karşıma çıkmıştı, ikinci kısmını sayende öğrenmiş oldum, ne kadar güzelmiş :) Beğenmene sevindim, teşekkür ederim :)
Sil